Kritische punten op een varkensbedrijf: introductie

De varkenshouderij is een dynamische sector die de afgelopen jaren een enorme ontwikkeling heeft doorgemaakt. De mondialisering zorgt ervoor dat varkensvlees van over de hele wereld op ons bord terecht kan komen. Maar ook consumenten winkelen anders dan vroeger en gaan liever snel naar de supermarkt waar ze een enorm productgamma binnen handbereik hebben, dan naar de lokale slager. Door de strenge eisen van deze retailers komen de marges van de varkenshouder onder druk te staan en wordt de varkenshouder gedwongen om via grootschaligheid kosten te besparen. Door deze evolutie naar steeds grotere bedrijven zijn productiekost en optimalisatie sleutelbegrippen geworden.

Om productieresultaten te kunnen optimaliseren, moeten de varkensbedrijven streven naar een hoge gezondheidsstatus om zo de kosten voor ziektebestrijding beter onder controle te houden. Dit kan door bijvoorbeeld SPF (specific pathogen free) zeugen in de stallen te introduceren of eenvoudiger door het invoeren van synchrone groepen managementsystemen.

Naast deze gewijzigde marktsituatie moet de varkenshouder ook voldoen aan tal van regionale en Europese richtlijnen. Via deze diverse wetgevingen worden strenge regels vastgelegd omtrent antibioticareductie en mestproblematiek, maar ook bijvoorbeeld inzake groepshuisvesting van zeugen voor een beter dierenwelzijn.

Het is voor de bedrijfsleider dan ook een loodzware opdracht om voor het bedrijf de juiste beslissingen te nemen, waarin rekening gehouden wordt met alle facetten van de moderne varkenshouderij.

Vanaf nu zal er telkens om de twee maanden één specifiek onderwerp van een efficiënt varkensmanagement uitgelicht worden, beginnend volgende editie met het 'algemeen management van een varkensbedrijf'.