KONTROLA ZAPALENIA WYWOŁANEGO PRZEZ E. COLI
Zapalenie wymienia to infekcja gruczołów mlekowych pochodzenia prawie zawsze bakteryjnego. Objawy kliniczne stają się widoczne, gdy utrzymanie równowagi między systemem obronnym gospodarza a nasileniem inwazji patogenów wywołuje odpowiedź skutkującą zapalaniem. W zależności od czasu trwania, stanu układu odpornościowego gospodarza i zjadliwości patogenu, infekcje mogą mieć postać kliniczną lub podkliniczną.
Zapalenie wymienia pochodzenia środowiskowego wywoływane jest przez bakterie znajdujące się w otoczeniu krowy. Podstawowym siedliskiem bakterii powodujących środowiskowe zapalenie wymienia jest otoczenie zwierzęcia: odchody, gleba, ściółka lub woda. Do zakażenia dochodzi podczas kontaktu strzyków w trakcie dojenia, między dojami lub w okresie zasuszenia. Środowiskowe zapalenie wymienia często ma postać kliniczną z niewielkim wzrostem liczby komórek somatycznych. Choroba może objawić się w okresie laktacji, ale też w okresie zasuszenia.
Jednym z głównych patogenów odpowiedzialnych za środowiskowe zapalenie wymienia jest Escherichia coli. E. coli jest bakterią gram-ujemną, mobilną, nie wytwarzającą oocyst i beztlenową, która stwarza największe niebezpieczeństwo tydzień po ocieleniu. Mogą zdarzać się przypadki samowyleczenia, ale w przeciwnym razie może dojść nawet do śmierci zwierzęcia i poważnych strat.
E. coli znajduje się w glebie, ściółce, odchodach oraz brudnej wodzie niezdatnej do picia. Głównym źródłem E. coli w środowisku zwierzęcia jest prawdopodobnie przewód pokarmowy dorosłego bydła, gdzie większość tych bakterii wykazuje wrażliwość. Flora jelitowa cieląt jest generalnie bardziej odporna niż osobników dorosłych. W walce z problemem zapalenia wymienia wywołanego przez E. coli należy wziąć pod uwagę fakt, że krowy w okresie przed ocieleniem są często umieszczane w pobliżu młodych cieląt, których odporność na działanie flory jelitowej jest o wiele wyższa niż krów dorosłych.